آماده سازی سطوح و ترمیم سطح بتن
اولین گام در جهت ترمیم و آب بندی سازه های بتنی، آماده سازی سطح می باشد. سطح بتن باید از شرایطی چون استحکام، استواری و عاری بودن از هرگونه مواد سست و آلودگی برخوردار باشد تا بتواند بعنوان بستری مناسب، جهت ترمیم و آب بندی سازه مورد نظر ایفای نقش کند. با توجه به نشت فعال در درز های اجرایی و ترک های سطح بتنی چاله آسانسور، بعد از دسترسی به سطح درز ها، به منظور آماده سازی، ابتدا بخش‌های کرمو شده و سست بتن با چکش برقی جدا شده سپس ترک‌های موجود با دستگاه فرز V-Cut شده و سطوح بتنی درزها و اطراف نشت فعال که امکان هدایت آب به این سطوح نیز قابل پیش بینی می باشد جهت چسبندگی و نفوذ مواد آب بند با دستگاه فرز مضرس می شود. پس از آماده سازه سطوح، جهت ترمیم از ترمیم کننده بتن استفاده شده و با استفاده از آنی گیر آب بند نشت های فعال آب متوقف می گردد.
آب بندی به روش تزریق
پس از عملیات ترمیم، در قسمت هایی از درزها که نشت آب با فشار هیدرواستاتیک بالا وجود دارد، جهت متوقف کردن جریان آب رزین فوم شونده پلی یورتان و جهت آب بندی دائمی درز رزین دوجزئی الاستیک پلی یورتان با طراحی شیوه اجرا و پکر گذاری طبق اصول و مقررات ZTV-ING آلمان (مقررات الزامی برای آببندی سازه های بتنی) در فواصل مناسب (فاصله پکر های تزریق از یکدیگر برابر با نصف ضخامت بتن می باشد) و به شیوه ضربدری (وصله زدن)، پکرگذاری و به شیوه مناسب با فشار پمپ تک جزئی برقی یا پمپ دوجزئی برقی، تزریق می شود. پکر فلزی پیشنهادی در این قسمت پکر نمره 10 می باشد.
آب بندی با نفوذگر کریستال شونده
با توجه به ذات فرار آب و آگاهی به این موضوع که در فرآیند آب بندی در صورت مسدود نمودن نقطه نشت فعال بتن، امکان انتقال آب به قسمت‌های دیگر بتن و فرار آب قطعی می باشد. با توجه به شرایط پروژه، پس از عملیات آماده سازی و قبل از تزریق و متوقف کردن نشت آب، پوشش سطح بتن با نفوذگر کریستال شونده برای آب بندی عمقی و دائمی سطوح بتن الزامی می باشد.
با بالارفتن جمعیت و گرانی‌ها، به‌تدریج نیاز به ساخت آپارتمان‌های بلند و چندطبقه در بین کشورها افزایش یافت. به دنبال این موضوع وجود آسانسور در تمامی ساختمان‌های بلند الزامی شد. در این مقاله قصد داریم تا درباره موضوع آب بندی چاله آسانسور با شما عزیزان صحبت کنیم و روش‌های انجام آن را معرفی کنیم. آببندی چاله آسانسور را می‌توان یکی از حساس‌ترین مسائل ساختمانی دانست. یکی از اصلی‌ترین مشکلات در مکان‌هایی که سطح آب زیرزمینی در آن بالاست آببندی ساختمان است.
در بحث آببندی، چاله آسانسور را می‌توان یکی از اصلی‌ترین بخش‌های ساختمان دانست. آببندی چاله آسانسور یکی از انواع آب‌بندی‌های فشار منفی است که تنها در مواقعی که آب از پشت دیوار به داخل نفوذ می‌کند انجام می‌شود. از معایب عدم آب بندی آسانسور می‌توان به افزایش هزینه‌هایی که به دنبال تغییر سطح آب‌های زیرزمینی، بارش‌های فصلی و نفوذ آب فاضلاب ایجاد می‌شود، اشاره نمود. شما می‌توانید برای مشاوره و سفارش به سایت مانیسیل مراجعه کنید و درخواست خود را به‌صورت آنلاین جهت آببندی چاله آسانسور ثبت کنید.
توجه داشته باشید که بهترین زمان برای آببندی چاله آسانسور هنگامی است که آب آزاد در دیواره‌ها و کف وجود نداشته باشد و عمر بتن جوان باشد. هزینه آب بندی و عایق کاری چاله آسانسور هنگامی که خشک است بین 8 تا 10 برابر کمتر از هزینه آن در مواقعی است که آب وجود دارد.
شاید در بحث آب بندی چاله آسانسور، برای شما هم سؤال مطرح شود که چاله آسانسور چرا مهم است و اصلاً این قسمت از ساختمان چیست؟ چاله آسانسور در واقع به پایین‌ترین طبقه زیر آسانسور گفته می‌شود. این چاهک یا چاله دارای قطعات مختلفی نظیر: ضربه‌گیرهای کابین آسانسور، ضربه‌گیرهای وزنه تعادل، پایه‌های ریل‌های راهنمای کابین، فلکه کششی سیم بکسل، گاورنر آسانسور، فلکه کشش زنجیر جبران آسانسور و چراغ روشنایی همراه با نردبان است. تجهیزات فلزی که در چاله وجود دارند، معمولاً به کمک برق کار می‌کنند.
یکی از عوامل اصلی اهمیت این مسئله این است که آسانسور یک وسیله حساس عمومی محسوب می‌شود؛ بنابراین خیلی باید به موارد امنیتی آن توجه کرد. ازآنجاکه در اکثر ساختمان‌های دنیا آسانسور وجود دارد، بی‌توجهی به برخی نکات ایمنی می‌تواند زیادهای جبران‌ناپذیری همراه داشته باشد. لذا باید به استاندارها توجه کرد، یکی از این استانداردها آببندی اصولی چاله آسانسورها است. همچنین باتوجه‌به این که بخش وسیعی از تجهیزات برقی آسانسور در چاله قرار دارد، اگر آببندی چاله که پایین‌ترین بخش یک آسانسور است به‌درستی انجام نشود، ممکن است در اثر نفوذ آب پدیده‌هایی مثل برق‌گرفتگی رخ دهد.
از طرف دیگر موضوع زنگ‌زدگی اتصالات و عناصر فلزی آسانسور هم مهم است. اگر به این مسئله توجه نشود ممکن است به‌مرور عملکرد آسانسور و اتصالات آن ضعیف شود و حوادث خطرناکی را به وجود آورد. جابه‌جایی افراد در ارتفاعات مسئله مهمی است. بر اساس موارد گفته شده لازم است تا مهندسین و تکنسین‌ها نسب به آببندی دقیق، اصولی و باکیفیت اقدام کنند. کارشناسان و متخصصان مجرب و باتجربه ما قادرند تا آببندی چاله‌های آسانسور با بهترین کیفیت و کمترین هزینه برای شما عزیزان اجرا کنند.
همیشه ورود آب به چاله آسانسور از طریق آب‌های سطحی صورت نمی‌گیرد، گاهی بالا آمدن سطح آب‌های زیرزمینی و نفوذ فاضلاب شهری در آسانسور سبب نفوذ آب از دیواره‌های آسانسور می‌شود. گاهی مهندسین به این موضوع دقت نمی‌کنند و از آببندی چاله آسانسور صرف‌نظر می‌کنند. در این صورت گرفتاری‌های زیادی را برای ساکنین ساختمان ایجاد خواهند کرد.
آببندی درهرصورت به کمک دو نوع ماده اصلی انجام می‌شود. دقت کنید که خرید مواد غیراستاندارد و بی‌کیفیت سبب می‌شود تا پروسه آببندی به‌خوبی پیش نرود و به مشکل بربخورید.
ماده اولی که برای آب بندی چاله آسانسور استفاده می‌شود، نسبت به سایر مواد پرکاربردتر است و به نفوذگر معروف است. این محصول با وجود پایه سیمانی و میکرو ذرات فعال می‌تواند به‌راحتی در بتن نفوذ کند و با آهک و سیمان‌ها واکنش داده و کریستال تشکیل دهد. آب بندی چاله های آسانسور با نفوذگر کریستال شونده سبب می‌شود تا با ایجاد یک شبکه متراکم، خلل‌وفرج بتن بسته شود و سازه از داخل آببندی گردد. در بیشتر مواقع استفاده از این روش برای چاله‌های آسانسور مؤثر است. ترک‌های موجود تا ضخامت یک میلیمتر به کمک این روش، چاله های آسانسور با نفوذگر کریستال شونده قابل آببندی هستند.
تنها نقطه‌ضعف این ماده این است که در صورت وجود هرگونه آلودگی در سطح آن و یا قدیمی بودن بتن چاله آسانسور و استفاده از انواع مواد غیر نفوذگر برای آببندی دیواره‌ها، عملکردش به‌شدت افت می‌کند.
گروه دیگر از موادی که برای آب‌بند به کار می‌روند، شامل پوزولان‌هایی مشابه سیلیس و میکرو سیلیس هستند. این دسته از مواد می‌توانند چسبندگی و تراکم دانه‌های شن و ماسه را بالا ببرند و قیمت‌های متخلخل به‌راحتی بپوشانند. مواد دیگری که نقش آب‌بند را دارند، شامل پلیمرها، رزین و اکریلیک هستند. این مواد قادرند تا چسبندگی ذرات سیمان را بالا ببرند و منافذ را به حداقل کاهش دهند. اگرچه استفاده از این مواد کمی هزینه‌بردار است، اما کارآمدتر است. از معایب استفاده از این دسته مواد برای آب بندی چاله آسانسور می‌توان به کاهش مقاومت بتن و اختلال در محاسبات ایمنی چاله آسانسور اشاره کرد.
سومین دسته از موادی که برای آببندی استفاده می‌شوند، انواع مواد استاندارد سیمانی کریستال شونده هستند. اساس عملکرد این مواد به این صورت است که هنگام برخورد رطوبت و یا آب نوعی کریستال آهکی تولید می‌کنند. این کریستال‌ها می‌توانند جلوی نفوذ آب را بگیرند. جالب است بدانید این مواد کریستالی پس از خشک‌شدن به حالت ابتدایی برمی‌گردند.
فرایند آببندی زیرزمین در طبقات منفی ساختمان یکی از حساس‌ترین و مهم‌ترین پروسه‌ها محسوب می‌شود. آببندی در این نواحی نیازمند استفاده از روش‌های اصولی و ابزارهای دقیق و باکیفیت است. در ادامه با روش‌های اجرای آب بندی چاله آسانسور که کارایی و کیفیت خوبی دارند، آشنا می‌شوید.
در این روش با کمک ورق‌ها یا پوشش‌های عایقی میان بستر و مقطع بتن‌ریزی به‌منظور جلوگیری از نفوذ آب پر می‌شود. این نوع عایق انواع مختلفی دارد، ورق ژئو ممبران، ژئوگرید، ورق ژئوتکستایل از انواع این عایق هستند.
در روش بتن آب‌بند از بتن‌های عایق به همراه واتراستاپ‌ها به‌جای ورقه‌های عایق استفاده می‌شود. با رعایت درست ترکیب مصالح می‌توان گفت این روش، روش مؤثری است. بد نیست بدانید که بتن‌های عایق را می‌توان از مواد مختلفی نظیر افزودنی ژل میکرو سیلیس، مایع آب‌بند کننده بتن، کریستال شونده، رزین‌های اکریلیک آب‌بند، پودر آب‌بند کننده و غیره، به بتن درست کرد. برای تهیه این بتن‌ها می‌توان از واتر استاپ هیدروفیلی حجیم شونده یا آب‌بند کننده‌های فیزیکی استفاده کرد. تهیه این دسته از مواد و ابزار در بازار به‌راحتی امکان‌پذیر است، اما شما می‌توانید آنها را از سایت‌های معتبر آنلاین هم سفارش دهید. کارشناسان متخصص گروه ما می‌توانند مشاوره لازم را به شما عزیزان ارائه دهند.
یکی از قدیمی‌ترین روش‌های آب بندی چاله آسانسور، ایزوگام کردم و قیرگونی کردن کف چاله است. ایزوگام کردن بسیار سریع انجام می‌شود و به‌منظور جلوگیری از نفوذ آب هم بسیار کارآمد است. ولی در سال‌های اخیر با وجود انواع روش‌های نوین و جدید استفاده از این روش چندان مرسوم نبوده است. ایزوگام کردن چند ایراد بزرگ دارد، این روش معمولاً برای شرایطی مناسب است که آب از بالا روی چاله بریزد. در چاله‌هایی که امکان نفوذ آب از دیواره وجود دارد، این روش گزینه مناسبی نخواهد بود.
ایزوگام بعد از چند سال و با تمام شدن عمر مفیدش، خاصیت و کارایی خود را از دست می‌دهد؛ لذا لازم است تا هرچند سال آن را تعویض کرد. مسلماً این کار بسیار سخت و زمان‌بر است؛ بنابراین بسیاری از افراد از این روش صرف‌نظر می‌کنند و به سراغ روش‌های راحت و کم‌هزینه می‌روند. روش‌هایی که در آن نیازی به تعویض آب‌بند نباشد.
یکی دیگر از معایب ایزوگام کردن این است که سطح داخل چاه با خاک خود در ارتباط است؛ بنابراین هرگونه تغییرات و نوسانات دمایی سطح زیرین ایزوگام موجب ترک خوردن سطح می‌شود و مشکلات زیادی را پدید می‌آورد.
در روش پوشش آببندی از داخل معمولاً از آب‌بند کننده‌های پایه معدنی که با پلیمر اصلاح می‌شوند، استفاده می‌شود. کرد. این آب‌بند به دلیل سازگاری بالا و خوب با بتن‌های زیرین سطحی گزینه خوبی برای عایق‌کاری است. امروزه استفاده از مواد نفوذگر برای آببندی چاله آسانسور بسیار رایج است. این مواد پایه سیمانی دارند و از میکرو ذرات فعال برخوردارند. همان‌طور که قبلاً هم گفته شد، این دسته مواد با تشکیل کریستال، شبکه‌ای متراکم ایجاد می‌کنند و تمامی خلل‌وفرج را می‌پوشانند.
باید بگوییم که کار آب بندی چاله آسانسور یک عملیات تخصصی است که باید توسط متخصصین انجام شود. نیازمند داشتن اطلاعات فنی، انتخاب درست مصالح ساختمانی بر اساس پروژه و جنس خاک و همچنین محاسبات دقیق فشارهای هیدرواستاتیکی لازمه به‌دست‌آوردن نتایج خوب در این کار است.
یکی از روش‌های آببندی چاله آسانسور، آب بندی چاله های آسانسور به روش تزریق است. در این روش آب بندی چاله های آسانسور با رزین فوم شونده پلی یورتان و اپوکسی انجام می‌شود. تزریق رزین با پمپ مخصوص در بخش‌های نفوذکننده آب انجام می‌شود و منجر به آببندی عمقی، بتن از داخل می‌شود. از مزاياي عمده آب بندی چاله های آسانسور با رزین دو جزئی الاستیک پلی یورتان، رزین فوم شونده و اپوکسی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
آب بندی چاله آسانسور با پکر فلزی تزریق: از تجهیزات موردنیاز برای تزریق می‌توان به پمپ تزریق، دریل، بتونه اپوکسی و پکر تزریق اشاره کرد. پکر تزریق معمولاً در دو نوع پلاستیکی و فلزی وجود دارد. به کمک پکرها می‌توان انواع رزین را به‌راحتی به داخل ترک‌ها و بخش‌های متخلخل بتن انتقال داد. هر پکر معمولاً از یک نازل پمپ تشکیل شده است و بر اساس نوع طراحی باعث ورود یک‌طرفه رزین درون بتن می‌شود. آب بندی چاله های آسانسور با پکر فلزی تزریق روش بهتری است؛ زیرا این پکرها مقاومت بالاتری دارند و دیرتر می‌شکنند. پکرهای پلاستیکی بیشتر برای ترک‌های کم‌عمق و سطحی استفاده می‌شوند. پکرهای مصرفی از نظر طول و قطر متفاوت هستند و هرکدام برای یک عرض و فشار خاصی کاربرد دارند. در حال حاضر این تجهیزات در قطرهای 8، 10 و 13 میلیمتر و طول 8، 10، 13 و 15 سانتی‌متر به مشتریان عرضه می‌شوند.
درزهای بتن معمولاً یا ثابت هستند و یا از نوع درزهای حرکتی‌اند. خود درزهای ثابت به دو نوع تقسیم می‌شوند که شامل درزهایی‌اند که بر اثر عوامل اجرایی پدید می‌آیند و درزهایی که بر اثر ترک‌خوردگی ایجاد می‌شوند. انواع درزهای حرکتی هم به چند دسته تقسیم می‌شوند که شامل: درزهای انبساط حرارتی، انقباضی و ترکیبی هستند. برای رفع درزهای ثابت و بدون حرکت معمولاً از واتر استاپ‌‌های هیدروفیلی و برای درزهای حرکتی هم از واتراستاپ‌های مکانیکی استفاده می‌شود.
• هنگام آب بندی چاله آسانسور توجه داشته باشید که دیواره‌های اطراف چاه آسانسور بتنی باشند؛ زیرا طراح بر اساس آن محل موردنیاز صفحات آهنی یا پروفیل‌های فلزی مخصوص را پیش‌بینی می‌کند.
• اگر سازه اطراف چاه آسانسور به‌جای بتن، فلزی بود باید قبل از هر کاری پیش‌بینی‌های لازم اتصال اجزای آسانسور انجام شود.
• قبل از آببندی از خشک بودن دیواره‌ها اطمینان حاصل کنید. البته این موضوع زمانی که شما از نفوذگر نانوبوژان استفاده می‌کنید، اهمیت چندانی ندارد.
• در آببندی چاله‌های آسانسور، سطح داخلی دیواره‌های چاه آسانسوری ترجیحاً باید توسط مصالح مناسب پوشانده شود. این پوشش باید به‌گونه‌ای باشد که کمترین خلل و فرجی در دیوار باقی بگذارد. با سیمان‌کاری لیسه‌ای از درستی و صحت انجام این فرایند مطمئن شوید.
• دقت داشته باشید که وجود افزودنی‌های آب‌بند کننده در اجرای بتن فونداسیون باهدف تولید یک بتن آب‌بند انجام می‌شود.
• بهترین زمان برای آب بندی و عایق کاری چاله آسانسور هنگام بتن‌ریزی و یا قبل از این عملیات هست.
• یکی از ماده‌های نفوذگر کارآمد در آببندی، نانوبوژان است که علاوه بر چاله آسانسور در آببندی لوله‌های فاضلاب، فونداسیون، دیواره تونل‌ها، کف و دیواره استخرها و سالن‌های مترو هم کاربرد دارد. به کمک نانوبوژان می‌توان از ورود آب به بتن جلوگیری کرد. با این ماده نفوذگر، خلل و فرج‌ها و ترک‌ها در هر اندازه‌ای پوشش داده می‌شوند. توجه داشته باشید که پیش از افزودن نانوبوژان، سطح بتن شما از هرگونه آلاینده و آلودگی پاک باشد، هرگز قبل از افزودن آن از دیگر مواد نفوذگر در بتن استفاده نکنید.
• بتن شما برای آببندی، ترجیحاً نباید کهنه باشد.
• هنگام احداث ساختمان گاهی بر اساس منطقه جغرافیایی خاک خاصیت خورندگی دارد. شما می‌توانید این مشکل را با استفاده از نفوذگر نانوبوژان حل کنید، این ماده مقاومت بالایی در برابر خورندگی دارد.
• نفوذگرهایی مثل نانوبوژان همیشه کاربرد دارند و شما می‌توانید از آنها تا انتهای دوره عمر ساختمان خود بهره ببرید.
یکی از مشکلات بیشتر سازندگان به‌خصوص در محل‌هایی که سطح آب زیرزمینی بالا است، آب بندی چاله آسانسور است. بهترین روش برای این کار اضافه‌کردن آب‌بند کننده‌های رزینی، اپوکسی و پلی‌یورتان است. در ادامه قصد داریم تا شما را با یکی از بهترین روش‌های عایق‌کاری بتن و چاله آسانسور آشنا کنیم.
عایق رطوبتی نفوذگر LS Proof یکی دیگر از مواد نفوذگر کریستال شونده است که می‌توان از آن به‌صورت مستقیم روی بتن کف و دیواره استفاده کرد. این نفوذگر حالت مایع دارد و مستقیماً بر روی سطح بتن کف و دیواره قابل‌اجرا است. توجه داشته باشید که هنگام اضافه‌کردن این ماده تا حدود ۲۴ ساعت پس از افزودن آن آبی در محل چاله آسانسور وجود نداشته باشد و محیط اطراف کاملاً خشک باشد تا مشکلی ایجاد نشود و ماده به‌خوبی روی بتن و تخلخل سطح آن را پوشش دهد. عایق رطوبتی LS Proof معمولاً پس از بتن‌ریزی کف و دیواره‌های چاله آسانسور استفاده می‌شود.
توجه داشته باشید که هر هشت مترمربع از چاله آسانسور را با یک کیلوگرم از عایق LS Proof می‌توان پوشاند. این عایق به‌عنوان یک پوشش اولیه است و کار عایق‌بندی با افزودن آن تمام نمی‌شود. عایق رطوبتی نفوذگر LS Proof که برای آب بندی چاله آسانسور استفاده می‌شود، امروزه در گالن‌های 10 و 20 کیلویی در بازار به مشتریان عرضه می‌شود.
همان‌طور که گفتیم با اجرای عایق رطوبتی نفوذگر LS Proof ، کار تمام نمی‌شود. در مرحله دوم بعد از آنکه عایق رطوبتی نفوذگر LS Proof افزوده شد، یک ماهیچه سیمانی در قسمت اتصال کف به دیواره استفاده می‌شود. برای این منظور بهتر است از ملات ترمیمی آب‌بند الیاف دار RCM استفاده کنید. به‌ازای هر متر طول ماهیچه از چاله آسانسور باید تقریباً حدود 2 تا 3 کیلوگرم از آب‌بند الیاف دار RCM استفاده کنید. پس از اجرای ماهیچه سیمانی، لازم است تا عایق رطوبتی الیاف دار RCI بر اساس راهنمای مصرف آن استفاده شود.
در مصرف عایق رطوبتی RCI نیز باید به‌ازای هر مترمربع در حدود 1.5 کیلوگرم ماده استفاده شود. دقت کنید که در این مرحله هم باید فضای داخل چاله آسانسور تا زمان خشک‌شدن مواد عایق، بدون آب و رطوبت باشد. در غیر این صورت مواد عایق اثر قبلی خود را از دست می‌دهند.
چنانچه بتوان تراز کف چاله آسانسور را افزایش داد، باید پس از انجام مراحل ذکر شده در کف چاله یک بتن آب‌بند با ضخامت 10 الی 20 سانتی‌متر قرار داد. به‌این‌ترتیب کار آببندی چاله آسانسور تمام می‌شود.
در این مقاله با روش‌های مختلف آب بندی چاله آسانسور و مراحل مهم آن آشنا شدید. انجام این عایق‌کاری باتوجه‌به نکات گفته شده و رعایت اصول خاص آن، می‌تواند بسیار سودمند باشد. متأسفانه گاهی مهندسان به دلایل اقتصادی و یا عدم آگاهی و نداشتن اطلاعات لازم در حوزه آببندی در سازه‌های بتنی، از این سیستم عایقی در سازه‌های استفاده نمی‌کنند و زیان‌ها و حوادث جبران‌ناپذیری را رقم می‌زنند. در اغلب مواقع مشکل جمع‌شدن آب در چاله آسانسور پدید میاید که هزینه و ریسک بالایی را به سازنده تحمیل می‌کند.
مسئله آببندی مهم است و به طور مستقیم با امنیت جانی ساکنان ساختمان ارتباط دارد؛ لذا مهندسین یک سازه باید نهایت دقت خود را به کار ببرند. سازندگان نیز از کادری مجرب برای این کار استفاده کنند. شما می‌توانید برای آببندی چاله‌های آسانسور باکیفیت و قیمت عالی کار را به دست متخصصان و مشاوران مجموعه ما بسپارید.
